klein beetje Romeinse periode Slijpsteen-fibula etc

[Jozef.]

klein beetje Romeinse periode Slijpsteen fibula etc

[Peet jonk]

Je weet je veldjes toch steeds weer te vinden jozef.
Top.
Gr peet

[keioloog70]

De slijpsteen dateert uit de Midden Steentijd, ca. 7.000 v. Chr. en wordt niet vaak aangetroffen. Hij diende om een beensplinter in de gleuf te slijpen tot benen rijgnaald, waarin aan een uiteinde een oogje was geboord. De overige korte gleuven zijn beschadigingen als gevolg van schopsteken in de tijd dat er daarna ter plaatse landbouw werd bedreven. Een interessante oogvondst.

Keioloog70

[Jozef.]

Bedankt Keioloog.

Naalden

Een benen naald, gevonden in een graf van een vrouw uit ca. 3000 voor chr. in Kempraten, Zwitersland
Er wordt wel gedacht dat de naald een van de eerste gereedschappen was die de mens ging gebruiken[4], maar stenen gereedschap voor het bewerken van vlees zijn waarschijnlijk veel ouder.[5] Naalden maakten het mogelijk dat mensen vanuit warme gebieden waar zij zonder kleding konden overleven, zich konden gaan vestigen in de koelere gebieden waar het dragen van kleding nodig was.[4] De eerste kleding werd gemaakt van huiden en bont.

In 2008 werd gepubliceerd over een punt gemaakt van bot met een leeftijd van ca. 61.000 jaar.[6] De punt uit de Sibudo-grot in Zuid-Afrika, was mogelijk het restant van een naald, maar kan ook een restant van een pijlpunt zijn.[6] In 2016 werd in Siberië een volledige naald gevonden van ten minste 50.000 jaar oud. De naald had een oog en was gemaakt van het bot van een vogel.[7] Deze naald werd gevonden bij archeologische resten van een uitgestorven mensachtige, de Denisovamens (Homo denisova).[7] De vroege moderne mens gebruikte naalden uit beensplinters voor het naaien van kleding van bont.[8] Deze mensen gebruikten schrabbers om het vlees van de huid af te schrapen en ook om het vel op maat te snijden.[9]  https://nl.wikipedia.org/wiki/Naaigerei

[keioloog70]

Ter aanvulling: de benen naalden waren te zwak om ermee huiden te naaien; bij het doorsteken daarvan braken ze onherroepelijk. Daarom werden ze gebruikt in combinatie met stenen boortjes, waarmee de gaatjes eerst werden voorgeboord, zodat met de naalden alleen hoefde te worden geregen.
In 1952 vond een jonge boerenzoon in Loon op Zand voor mij zo'n naaldenslijper, maar dan een dubbelzijdige. Hij deponeerde zijn vondsten die hij tijdens het werk op de akker van zijn ouders deed altijd voor mij bij dezelfde afrasteringspaal, maar voordat ik hem ervoor kon bedanken was hij al geëmigreerd naar Canada. De vindplaats is nu een watersportcentrum...

Keioloog70

[Jozef.]

nog leuke info Keioloog bedankt.